τρεπόσπειρα

και τρεποσπείρα και πιθ. εσφ. τ. τρυποσπείρα, η, Ν

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος γαστερόποδων μαλακίων το οποίο έζησε από το δεβόνιο ώς το πενσυλβάνιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. trepospira (< τρέπω + σπείρα)].